moja studniówka

Tej nocy nie chcę nigdy zapomnieć! To będzie jedne z najlepszych wspomnień 2015 roku. Niedawno pisałam o przygotowaniach (KLIK), a teraz przyszyła pora na opis całej imprezy :)
O godzinie 17 skończyłam się szykować, nagrywać i robić zdjęcia, a po 17 do drzwi zapukał mój partner. Impreza zaplanowana była na godzinę 19, ale musieliśmy wyjechać co najmniej godzinkę wcześniej z przyczyn atmosferycznych, ponieważ spadł śnieg, drogi były zasypanie i było okropnie ślisko. Na miejscu byliśmy przed 19, zrobiliśmy zdjęcia w parach i zasiedliśmy przy stoliku. Początek imprezy nieco się przedłużył, więc poloneza zatańczyliśmy przed 20. Miałam spory stres, ponieważ późnym wieczorem miałam wygłaszać podziękowania dla naszej wychowawczyni. Mnie jak i klasie bardzo się podobały, ponieważ były bardzo humorystyczne- zawierały standardowe teksty naszej pani. Na szczęście ma dystans do siebie, więc uśmiała się razem z nami a na sam koniec mocno nas wyściskała.
Podziękowania brzmiały tak:
W imieniu klasy geodetów składam serdeczne podziękowania pani B.S.-M. za opiekę, wychowanie i wiedzę zakonotowaną w naszych kajetach. Jesteśmy wdzięczni za wszystkie lata wspólnie spędzone, za wskazywanie perspektyw, darzenie sympatią oraz wspieranie w trudnych chwilach. Zawsze będziemy powracać do wspomnień z lat szkolnych z wielkim sentymentem.
Nigdy nie zapomnimy, że nogi od statywu mają być zawsze wytarte, a parasol ma być nad instrumentem, no i że skrzynka od instrumentu to nie krzesło. Gdybyśmy nie wagarowali to mielibyśmy same dobre oceny, że nasza frekwencja nigdy panią nie interesowała, ale to są chyba jakieś kpiny, że w ubiegłym miesiącu mieliśmy jedyne 85%. Na całe życie zapamiętamy, że przerwa to zdobycz socjalna. Jak to u nas w klasie bywa zawsze dobrze żarło i zdechło, mamy nie być tacy do przodu, bo nas z tyłu zabraknie, że gdzieś tam nam dzwoni, ale nie wiadomo w którym kościele. No jeśli mamy jakąś potrzebę to do łazienki iść nie możemy, ale do toalety owszem. A z głowy nam nie wypadnie, że instrument przenosi się schowany a nie na statywie. Bo wspomnienia to coś czego nikt nam nie odbierze, dziękujemy.
Po wygłoszeniu podziękowań mogłam zacząć bawić się bez stresu. Przetańczyłam całą noc. Po kolacji to nawet do stolika nie siadałam. Impreza była jak najbardziej udana. Z chęcią bym powtórzyła ten wieczór jeszcze raz! :)