18 birthday party!

W piątek wyprawiałam imprezkę z okazji moich osiemnastych urodzin, a już w sobotę skończyłam 18 lat. Ten czas minął nieubłaganie szybko, a teraz będzie leciał jeszcze szybciej. Pamiętam jak byłam w podstawówce i patrzałam na dziewczyny z gimnazjum to wydawały mi się takie dorosłe, wiecie- makijaż, chłopaki i takie tam.. i też chciałam mieć już 14 lat, bo myślałam, że to tak dużo, później chciałam być nastrasza w szkole, czyli być w 3 gimnazjum- myślałam, że to coś wyjątkowego, ale okazało się, że to nic specjalnego. A teraz mam już osiemnaście lat, ale przecież to tylko dwie cyferki- jeden i osiem. Czy wiek musi o czymś świadczyć? Ważne jest to co ma się w głowie i w sercu. Ja przez ostatni rok zmieniłam się bardzo. Zaczęłam patrzeć inaczej na świat i na ludzi. W ubiegłym roku powoli zaczynałam myśleć o przyszłości, obserwowałam z boku moje znajomości i jak one na mnie wpływają- dobrze czy źle. Chciałam być otaczana tyko takimi ludźmi, który są wobec mnie szczerzy i przy takich osobach zostałam. Zamiast tkwić w nienawiści i żalu do osób, które mnie zraniły, nauczyłam się wybaczać i własnie to zmieniło cały mój punkt widzenia.

Moja mama przyszykowała mi cudowną imprezę, zamówiła PRZEPIĘKNY i smaczny tort. Był uroczy i dziewczęcy. Gośćmi była moja rodzina. Ukochana rodzina, oraz czwórka wspaniałych znajomych. Ktoś mi w komentarzu napisał, że współczuje mi osiemnastki z rodziną. Strasznie się wtedy zbulwersowałam. Zastanawiałam się jak tak można. Jak można nie lubić spędzać czasu ze swoją rodziną? To własnie oni uczyli te urodziny wyjątkowymi, bo są to ludzie, którzy darzą mnie miłością- taką prawdziwą. Oni nie udają, że mnie kochają, że mnie lubią czy szanują, tylko oni chcą dla mnie jak najlepiej, a to własnie dlatego, że jesteśmy rodziną.

Później tak mnie podnieśli, że głową dotykałam sufitu! haha 

otwieranie prezentów :)

 z Mamusią. 

Poznajcie moją kuzynkę, która jest ode mnie tylko o 10 dni starsza :) 

I jak to ich wszystkich nie kochać?!

♥ iks pe